21 Kasım 2011 Pazartesi

4-5. ay kontrolleri&İnek Sütü Alerjisi

Bir süredir burayı boşladığımın farkındayım.Aslında yazmayı o kadar çok istiyorum ki ama bir türlü fırsat bulamadım.Boş kalan her vaktimde Defne için araştırma yapıyorum. Okumadığım blog, site kalmadı heralde.Bir de başından inek sütü alerjisi geçmiş bir çok aileyle tanışıp nasıl bir yol izlediklerini konuştum..Malum inek sütü ve çoklu besin alerjisi durumumuz var. Şimdi sen hazır uyuyorken ve anneannede de şu an yanımızdayken neler yaptığımızı hızlıca yazalım.

4. aydaki kontrolünde 6350 gram 65 cm olarak kapattın.5. ay kontrolümüzde de 7 kg 68 cm olarak bitirdin. Maşallah kızıma doktor gelişimini çok beğendi.İnşallah aynı şekilde devam edersin canım kızım.Geçtiğimiz ay senin bir  türlü çözüm bulamadığımız alerji sorunumuzla ilgili ünlü doktor Fügen Çullu'ya gittik. Gidip gitmemek de çok kararsızdım ama iyiki de gitmişiz. Fügen hanım seni muayane edip  şikayetlerimizi dinledikten sonra  öncelikle bana ayrıntılı bir diyet verdi. Sana daha ek gıda vermediğimizden anne sütü devam dedi.Kilo alımına göre önümüzdeki ay belki bir kaç öğün pregomin verebiliriz dedi.Açıkcası ben çok memnun kaldım doktordan.İçim rahatlamış olarak çıktım.Fügen hanım konuya gerçekten hakim biri.Ayrıca çoğu tanıdığım profosöre göre çok da sevecen.Bakalım bu hafta içi kontrole gideceğiz.Kontrolden sonra tekrar anneanneye yolculuk var.Bu sefer süresiz gidiyorum.Canımız ne kadar isterse kalırız.

Defne'den Son Haberler
-Artık kahkaha atmaya başladın.Ama keyfinin gerçekten yerinde olması lazım.
-Karşında elma yiyemiyoruz.Çünkü hemen istiyorsun.Kalın bir dilim verip ağzına yaklaştırdığımızda iki elinle yapışıp kemiriyorsun ve uzun bir süre elmayı geri alamıyoruz.
-Havalar soğusa da her hafta sonu babanla seni dışarı çıkartıyoruz.Çünkü çok seviyorsun.
-Ellerinden tutup kaldırılmasından çok hoşlanıyorsun.Kalktığın anda da elimizi bir hamlede ısırma hareketin var ki babanla bayılıyoruz.
-Artık yabancılık yapmaya başladın biraz biraz.Bugün doktorun ek gıdaları anlatırken dudak büzüp ağlamaya başladın.Sanırım başına geliceklerden korktun :)
-Geceleri çok zor dalıyorsun..Ama dalınca da sabaha kadar uyanmıyorsun. Maşallah kızıma.
-Bir de ağlayarak uyanmalar başladı.Umarım geçici bir dönemdir.
Çok güzel büyüyorsun canım kızım. Seninle geçirdiğim her an o kadar kıymetli ki benim için. Her gün yeni bir şeyler yaptığını görmek çok keyifli.

10 Ekim 2011 Pazartesi

3,5 ay Kontrolü&Gezmelere Devam

Canım kızım artık 3,5 ayı geride bıraktık. Yakında 4 ayı devirmiş olucaksın. Bazen seni yatak odasında uyuturken ilk günlerimiz aklıma geliyor. Ne çabuk geçti 4 ay diyorum kendi kendime. Senin her geçen gün büyümeni ve farklı şeyleri öğrenmeni izlemek gerçekten çok keyifli.

Doktorumuza kilo takibi için gittiğimizde 2 haftada 250 gram almışsın.Doktorumuz tam ideal, ne eksik ne fazla dedi.Belki 4 ay bitiminde kaşık mamalara başlarız dedi.Seni elimden geldiğince anne sütü ile beslemek istiyorum. Hatta mamaya en başından beri karşıyım. Ama emmek konusundaki isteksizliğin ve en önemlisi az kilo alımın doğrultusunda belki 4 ayın sonunda yavaş yavaş mamaya başlayabiliriz. Bu arada artık sadece gece uykunun arasında emiyorsun. O yüzden ben de sütümü sağmaya başladım. Aslında bu duruma başta çok üzüldüm. Ama önemli olan bir şekilde anne sütü alman. Gerisinin çok önemli olmadığına karar verdim. Bir de Fügen Çullu'dan randevu aldık. 25 ekim tarihine. Bakalım nasıl geçicek.
Hava güzel olduğu sürece seni hep dışarı çıkarmaya çalıştık.  Hatta geçen haftalarda ikimiz yalnız da çok dışarı çıktık. Birlikte paşabahçeden sana cam rende aldık. Geçen haftasonu da dayı ile nişantaşında  gezdik. Dayı senin çok güzel fotoğraflarını çekti. Bu arada artık dönmeye başladın. Oyuncakları da çok rahat iki elle tutabiliyorsun. Anneanne de haftada 2 kere ziyaretimize geliyor.  Bize güzel yemekler yapıyor. Bazen seni birlikte yıkıyoruz. Bazen gitmesini hiç istemiyorum. Bakalım belki önümüzdeki haftalarda anneanneye kalmaya gidebiliriz. İkimiz içinde değişiklik olur hem.

26 Eylül 2011 Pazartesi

3. Ay Kontrolümüz&Gezmeler&İnek Sütü Alerjisi Şüphesi

İnek sütü alerji şüphesi ve kilo artışındaki düşüş nedeniyle, internette bütün site ve blogları karış karış dolaştım. Durumu anlamaya çalışırken, kendimi yiyip bitirdim.Evde çıldırmak üzereydim. Bu yüzden doktor randevumuzu öne çekerek, onun görüşünü almak istedim ve doktoruna gittik. Bu ay, 300 gram alarak 5750 ve 3,5 cm uzayarak 64 cm olmuşsun. Doktorumuz da kilo alımını az buldu. Ama çok vahim bir tablo yok ortada. Üstelik yaşıtlarına göre boy oranın gayet iyiymiş. En azından bu sevindirici bir haber.Şu an ishal değilsin çok şükür. Süt ürünleri diyetiyle beraber, dışkı rengin de sarıya dönmeye başladı. Keyfin de yerinde çok şükür. Doktorumuz yaptığı muayanede gelişim ve hareketlerinin gayet iyi olduğunu söyledi.Şimdilik ek bir gıda vermedi.Anne sütüne devam edelim dedi.Ama bir 15 gün sonra kilona bakacağız ne durumda diye.Tabi bu arada emme sorunumuz da yine başladı.Oturarak hayatta emmiyorsun.Ya ayakta dolaşıcam.Ya da yatar pozisyonda.Kollarım bazen çok ağrıyor.Ama ne yapalım.Sen sağlıklı ol beslen de, şimdilik gerisi önemli değil canımıniçi. Neyse hastahane konularına şimdilik burda ara veriyorum.
Bu aralar gezintilerimiz hız kazandı. Gördüğüm kadarıyla sen de bu durumdan hoşnutsun. Zaten anneannenin bize geldiği her gün seni mutlaka parka götürüyoruz. Orada çocukları izlemekten büyük keyif alıyorsun. Bazen kollarını ayaklarını çırparak çocuklara doğru bağırıyorsun. Yani yürüsen koşup oynayacaksın nerdeyse :) Geçen haftaiçi de uzun zamandır görüşmeyi planladığımız Leyla ve oğlu Leo ile buluştuk. Birlikte cevahire gittik. Bir 4-5 saat dışarıdaydık ve sen çoğunlukla sıkılmadın. Hatta bir ara bir yerde kahve bile içtik. Tabi ben sürekli oturamadım. Çünkü sen sürekli oturunca hemen sıkılmaya başladığından yarı oturur yarı ayakta olucak şekilde kahvemi içtim. Uyumadığın zamanlar çevreni büyük bir ilgiyle izledin. Özellikle de Leo'yu :)
Ve bu hafta sonu da seni ıhlamur kasrına götürdük. Hamilelik dönemimde, babanla bir kez oraya gitmiş ve bebek arabasıyla dolaşan çiftlere bakıp gülümsemiştik. Bizim de çocuğumuz doğunca buraya getirelim diye konuşmuştuk. Evet, şimdi bizimlesin ve nihayet seni ıhlamur kasrına getirdik. Gerçekten çok duyguluydu. Oradaki çay bahçesinde oturduk biraz. Karnın acıkınca seni ilk defa emzirme önlüğü ile emzirdim. Gayet kullanışlı olduğunu söyliyebilirim.Tek sorunumuz sen oturarak emmediğinden ayağa kalkmam gerekti :)
Pazar günü de hava güzel olunca klasik nişantaşı gezintimize çıktık. Önce Citys'e gittik. Bu arada Citys'in emzirme odası gerçekten çok kötü.İçi gayet güzel aslında. Ama yeri dolayısıyla hem çok  gürültülü hem de insanlar  tuvalet sandığı için sürekli kapıyı açıyorlar. Yani allahtan baban yanımdaydı da olası küçük kazalardan kurtulduk.Geçen hafta gittiğimiz Metro City'nin odası kat kat daha güzeldi. Üstelik arkadan kapıyı kitleyebiliyorsun. Böylece rahat rahat emzirebiliyorsun. Tabi bu konuda nişantaşı Mothercare'i tek geçerim. Gayet kullanışlı ve sakin. Nişantaşına gidip de mothercare'e uğramamak olmazdı di mi? Uzun süredir sana almayı planladığımız uyku tulumunu aldık sonunda. Gerçekten en güzeli mothercaredeydi. Evet biraz pahalı ama ne yapalım. Zaten şu an baban ve ben kendimize hiç bir şey almıyoruz. Tek yaptığımız alışveriş sana olduğu için harcanan paraya acımıyorum.
Bu ayın gelişmeleri arasında;
Artık bol bol gülücükler, konuşmalar yapıyorsun.
Yavaş yavaş dönme çalışmaları yapmaya çalışıyorsun.
Sırtüstüyken poponu attırarak geri geri ilerleyebiliyorsun.
2-3 saniye de olsa oyuncaklarını tutabiliyorsun.
Daha rahat yüzüstü durabiliyorsun.Eskisi kadar kafayı yastığa gömüp sinirlenmiyorsun.
Banyo yaparken babayla sohbet ediyorsun.
Banyodan sonra giyinmeyi hiç sevmiyorsun.Çığlık atıyorsun.Anne tuhaf sesler çıkarırsa susuyorsun :)
Gece pek uyanmazken bu ay uyanıp hatta daha sonra uyumamaya başladın.Umarım geçicidir.
Şimdilik  haberlerimiz bu kadar. Sen şu an uyuyorsun. Ama sanırım birazdan uyanacaksın. Hadi uyan da oynayalım canım kızım benim. Seni çok seviyorum...

14 Eylül 2011 Çarşamba

Defne'nin Oyuncakları 1-Kraft Dönence

Dönence alma fikri Defne daha doğmadan almak istediğim oyuncaklar arasındaydı.Ama aldığımız park yatağın dönencesinin olması ve ilk ay bebeğin oyuncaklara çok fazla ilgi göstermemesi sebebiyle dönence almadık.Ama Defne ilk ayın sonunda yatağındaki çiçekli kalpli dönenceye ilgi göstermeye başlamıştı ki biz 2. ayı anneannede geçirmek üzere yola çıktık.Anneannede de ayrı bir park yatağı olan kızıma, babası dayanamadı ve kraftın kurmalı basit bir dönencesini aldı.Defne gün geçtikçe dönenceye daha fazla ilgi göstererek zamanla 10- 15 dakika oyalanmaya başlamıştı ki bu süre benim için çok iyiydi.Tekrardan kendi evimize döndüğümüzde günümüzün büyük bir bölümünü salonda sana yaptığımız yer yatağında geçirdiğimizden ilk başta dönenceyi kullanamamıştık.Fakat anneciğinin dahiyane fikriyle dönenceyi koltuğa bir şekilde monte etmeyi başardı.Şimdi yine çok keyifli bir şekilde oynuyorsun canım kızım.Bence dönence mutlaka alınmalı.Çünkü renkli oyuncakları ve müziği çocuğunuzun zeka gelişimi açısından çok önemli.

Bunun dışında daha pahalı, değişik şekilli ve melodili dönenceler de var.Ben daha önce onlardan alırım diye planlamıştım.Ama iyi ki almamışım.Aldığımız dönence da gayet güzel işimizi gördü.Üstelik kızım da çok sevdi.Önemli olan da o zaten.

11 Eylül 2011 Pazar

Müjdeli Haber&İlk Park Gezimiz

Canım kızım artık iyileştin.Çok şükür testlerin temiz çıktı.Ne kadar sevindim anlatamam.Umarım bir daha hastalanmazsın diyeceğim ama her çocuk gibi sen de hastalanıcaksın.O zaman umarım çok hastalanmazsın demem daha gerçekçi olur heralde.Ben de bu arada süt ürünleri diyetine son verdim.Gerçi hala sadece keçi sütü ürünleri yiyorum.Bakalım aynı durum tekrarlanırsa ki umarım tekrarlanmaz o zaman alerjiden şüphelenebiliriz.Neyse bu hastalık konularını bi kenara bırakalım.Dün seni babanla birlikte hemen alt sokağımızdaki parka götürdük.Evden çığlık çığlığa çıktık.Ama dışarı çıkınca hemen sustun kızım.Parkta 1 saat civarında oturduk.Sen sesini çıkarmadan çoçukları izledin.O kadar tatlıydın ki.Artık seni her haftasonu parka götürmeye karar verdik.Aslında haftaiçi de götürmeyi çok isterdim.Ama daha tek başıma dışarı çıkmaya cesaret edemiyorum.Eve geldiğimizde öyle yorulmuştun ki, baban seni yatağa koyar koymaz uyudun.Akşam da babaannenle deden geldiler.Bütün şirinliğini sergiledin kızım.Onlar da seni çok özlemişler.Deden çok büyümüş Defne dedi.Her geçen gün hızla büyüyorsun kızım.O yüzden her anın tadını doya doya çıkarmaya çalışıyorum.Bir gün bu günlerin her anını gülümseyerek hatırlayacağım ve sana anlatacağım kızım.Seni çok seviyorum canım kızım benim...

5 Eylül 2011 Pazartesi

İkinci Ay Kontrolümüz(26 Ağustos)&Eve Dönüş

Canım kızım uzun bir süredir yazamadım.Çünkü başlıktan da anlaşıldığı gibi evimize döndük.Artık başbaşayız.Eve geldiğimiz ilk hafta gayet güzel başladık aslında.Seni kundak yapıp sallamadan uyutuyordum.Çok da güzel uyuyordun.Hatta ben sen uyurken yemek yapmayı bile başarmıştım.Ama bir gece kundak yapılmayı reddettin ve kesinlikle uyumadın.En son saat gece 3:30 seni sallarken buldum kendimi.Ve 10 dakika içinde uyudun.Ondan sonra sallama maceralarımız başladı.Ben artık yemek yiyemez, tuvalete gidemez olmuştum.İşin kötü yanı güzel uyuyamıyordun da hep kısa kısa...Neyse şimdi bu konuya tekrar dönmek üzere 2. ay kontrolümüzden başlayalım.Bu ay 810 gram alarak 5450 kilo ve 4,5 cm uzayarak 60,5 cm olmuşsun canım.Kilo alımın düşmüş.Ama boyun 3 aylık bebekler kadarmış.Doktor gelişimini çok beğendi aslında.Ama senin annnen fazla pimpirikli maalesef.Kilo alımının azalmasında bir türlü kurtulamadığımız ishalin de etkisi var.Umarım bir an önce atlatırsın canım.İlaç içmeyi hiç sevmiyorsun.Biz de babanla birlikte binbir şebeklik yaparak veriyoruz.Bakalım ilaçların bitince doktor kontrolüne gideceğiz tekrar.Şimdi uyku meselesine geri dönelim.Artık sallamayı bıraktık.Aslında sallanmamaya çok da direnç göstermedin.Çünkü bu aylarda bebekler çok da alışkanlıklar edinmezmiş.Baban sana çok güzel bir uyku arkadaşı aldı.Uykucu kuzu.Dün akşamdan beri kuzunla uyutmaya çalışıyorum.Ama yatağında yatmak istemedin akşam ben de seni yanıma aldım.Birlikte bir güzel uyuduk.Sonra emzirmek için kalktığımda seni yatağına koydum.Çok derin olmasa da sabaha kadar ara ara uyanarak uyudun.Baban ders çalıştığı için anneannen bize destek olmak için haftasonu ve cuma günü geldi.Bütün işlerimizi halletti.Sonra bize un helvası yaptı.Anneannenle güzel güzel oynadınız, güldünüz.Çok güzeldi haftasonumuz kızım.Keşke anneannenle daha yakın otursaydık da daha çok görüşseydik.Ne kadar güzel olurdu.Neyse kızım kıpırdanmaya başladın.Sanırım uyanacaksın.Bu kadar bile yazmama izin verdiğin için teşekkürler.Uyku arkadaşı işe yarayacak heralde.Hadi bakalım :)

2 Ağustos 2011 Salı

Birinci Ay Kontrolumuz&Bebek Mevlüdümüz&Anneanneye Yolculuk

Canım kızım bugün tam 40 günlük oldun.Aslında yazıcak o kadar çok şey var ki. Ama ben fırsat bulup da yazamıyorum.Öncelikle doktor kontrolunde başlayalım.Birinci ayın sonunda tam olarak 4640 gram, 56 cm olmuşsun.Yeni doktorumuz Dicle Hanım gelişimini çok beğendi.Hastane yolculugumuz çok ağlamaklı geçti.Kalça ultrasonun çekilirken başlayan ağlama krizlerin aşının da vurulmasıyla son noktaya ulaştı.Aşı vurulduktan sonraki ağlamanı hiç unutmuyacağım.Çok içim yandı.Ama en azından ben de artık uluorta ağlamaları biraz olsun bıraktım.Senin için daha güçlü olmaya çalışıyorum. Klasik emzirme odası sohbetleri esnasında tanıştığımız diğer bebekleri görünce senin daha da bir büyüdüğünü anladım canım kızım.Sen büyüdükçe, sağlıklı oldukça ben çok mutlu oluyorum.Aynı gün kendi kontrolum için Asena doktora da uğradık.Seni kucağına alıp sevdi.Bir dahaki randevumuz 26 ağustosda.O gün verem aşısı da olucaksın.Bakalım umarım çok canın yanmaz.

Doktor kontrolumuzden sonrakı gün bebek mevlüdümüzü yaptık.Babaannen, halan, Türkan Teyzem, annemin ve benim arkadaşlarım geldi.Sana babanın zaradan aldığı elbiseyi giydirdik.Çok yakıştı minik kızıma elbise giymek.Güzel güzel dualarımızı ettik.Arkdaşlarımızla oturduk, sohbet ettik.Sen kucaktan kucağa dolaştın ve hiç ağlamadın canım kızım.O gün çok usluydun.Ve ertesi günü ramazan dolayısıyla anneanneye geldik.İlk günlerimiz çok sıcak olması sebebiyle zor geçti.Sen huzursuz olunca ben de mutsuz oldum.Ama ikimiz de şimdi daha iyiyiz.Tek sorunum evimi ve babanı çok özlemem.Baban haftasonları ve bazen haftaiçi bizi ziyarete geliyor.O zaman ikimiz de çok seviniyoruz.Bol bol özlem gideriyoruz.Bakalım ramazan bayramından sonra evde yalnız kalmayı planlıyorum.Aslında en çok istediğim kendi evimde ikimizi bir düzene oturtmak.Umarım başarabilirim.
Bu arada bu artık yavaş yavaş gülmelere, değişik sesler çıkarmaya başladın kızım.Bakalım yakında agulara da başlarsın.Seni çoook seviyorum canım kızım...

13 Temmuz 2011 Çarşamba

İlk Yanlız Gecemiz&İlk Gezimiz

Geçtiğimiz hafta sonu anneannenin de işleri olması dolayısıyla haftasonunu baban, sen ve ben geçirdik kızım.Aslında başta gözüm fena halde korkmuştu.Hatta anneanne giderken lohusalığın da vermiş olduğu psikolojiyle bir kaç damla gözyaşıma hakim olamadım.Ama sonra o kadar korkulacak bir şey olmadığına karar verdim.Biraz yorucu da geçse(özellikle geceleri) senin ve babanla başbaşa kalmak benim için ayrı bir keyifti.Gerçi 3. bir gece daha uykusuzluğa dayanabilirmiydim bilmiyorum :)
Bir süredir yaptığımız, seni dışarı çıkarma planlarımızı geçen pazar gerçekleştirdik canımıniçi.Sen, ben ve baban nişantaşına gittik kızım.Ordan mothercare'e uğradık.Dışarda keyfin bir yerindeydi ki sorma.Mışıl mışıl uyudun.Ama eve geldiğimizde çok acıkmıştın :)
Senle güniçinde sohbetler yapmaya başladık artık.Böyle gözlerini ayırmadan dikkatli bir şekilde dinliyorsun annecim.
Bugünlerde benim gözüme büyümüş gibi geliyorsun.Bakalım haftaya olan doktor kontrolunde ne kadar büyüdüğünü göreceğiz.Sana her geçen gün daha fazla bağlanıyorum kızım.Artık uyuduğum vakitlerde bile seni özlemeye başladım...

1 Temmuz 2011 Cuma

Defnem'le evimizde ve hastane kontrollerimiz

Canım kızım artık evindesin.Bugün tam 9 günlük oldun.Sen de evine yeni yeni alışmaya başladın ve artık yavaş yavaş bir düzen oturtmaya başladık.Göbeğin 27 Haziran pazartesi günü düştü canım kızım.Nasıl mutlu oldum anlatamam.Dikiş ağrılarımın azalmasıyla ben de yavaş yavaş altını açmaya başladım.Aslında her şeyinle ben ilgilenmek istiyorum ama o zaman çok yorucu oluyor.Zaten anneannen de izin vermiyor.Yorulurum, sütüm azalır diye.İlk banyonu da 25 Haziran cumartesi günü yaptık.Sudan çok hoşlanmamakla birlikte çok da ağlamadın.Bakalım ilerde suyu sevecek misin?

26 haziran pazar günü seni acile götürdük.Rengin bize biraz sarı geldi.Kan aldılar hastanede elinden.Ama ben dayanamayıp ağlamaya başlayınca hemşire beni dışarı çıkardı.O kadar küçük, savunmasız ve masumsun ki bitanem, en küçük ağlamanda benim içim parçalanıyor.

28 Haziran Salı günü doktorun Hülya hanımla olan ilk randevumuzda kilon 3400 çıktı.Doğum kilon 3540, hastaneden çıkış kilon da 3280'di.Doktor kilo alımını beğendi ama sarılık değerin hiç düşmemişti.Aynı gün Asena doktorumuzu da ziyaret ettik.Çok sevindi seni görünce.

Sarılık değeri kontrolu için bugün tekrar hastaneydik.Doğum kilon olan 3540 ulaşmışsın bitanem.Doktorun güzel kilo almış dedi.Boyun da 1 cm uzayarak 52 cm olmuş canım kızım.Rengini de iyi gördüğü için tekrar kan almaya ihtiyaç görmedi.Artık bir sonraki randevumuz tam 1 ayın dolunca 22 temmuzda.O gün aşı olacaksın ve kalça röntgenin çekilecek.10 gün sonra da topuk kanı testin çıkacak.Allahım inşallah hepsini sorunsuz bi şekilde hallederiz canım kızım.Seni çok seviyorum bitanem.

29 Haziran 2011 Çarşamba

38+4 Kontrolümüz ve Beklenen An

Artık 39'uncu haftaya girmemizle birlikte annen evde ne yapacağını şaşırmış bir şekilde doktor kontrolu için gün sayıyordu.Kontrolümüzün olduğu gün sabah 6 da banyoya giderken kasıklarıma inanılmaz bir ağrı saplandı ve ayakta durmakta zorlandım.Biraz zorla da olsa evin içinde yürümeye başladım.O sırada uyanan baban, suratımdaki endişeli bakışı görünce anneanneyi aramaya karar verdik.Anneciğim jet hızıyla geldi.Ama bu arada benim sancılarım geçince normal randevu saatinde doktora gitmeya karar verdik.Doğumun çok yakında olcağına o kadar emindim ki...
Ama girdiğim NST sonucum yine sıfır sancı çıktı.Üstelik kızım sen daha doğum kanalına girmemiştin bile.Girmeye de hiç niyetin yoktu.Hareketlerinde de azalma gördüğü için doktorumuzla en uygunun sezeryan olmasına karar verdik.Doktorumuz birden yarın yapalım deyince kendimi karmaşık duyguların içinde buluverdim kuzum.Hemen babanı aradım.İşten apar topar gelen babanla son günümüzü hazırlıklarımızı tamamlayarak geçirdik.Bir yandan nasıl bir bebek olacağın merakı, bir yandan sağlıklı bir şekilde dünyaya gelmen için duyduğum endişeyle gece doğru dürüst uyku uyuyamadım.Sabah hep birlikte hastaneye giderek yatış işlemlerimizi tamamladık.Babaannen, deden, halan, kuzenin ve en yakın çocukluk arkadaşım da bizi yalnız bırakmadı.Kızım doğduğun gün bir bereketliydi ki sorma.Bizim katta tam 4 adet ikiz bebek vardı.Yoğunluktan dolayı saat 1 de yapılması gereken ameliyatımı saat 3'e aldılar.Bu arada halan odamızı çok güzel süsledi.Gayet eğlenceli bir ortamda eğlenirken beklenen an geldi ve beni almaya geldiler.O ana kadar gayet rahat olan ben ameliyata giderken gözyaşlarıma engel olamadım.Amelıyata giderken geçtiğim yerler, ve ameliyatta bayılmadan önce geçirdiğim dakikalar bana saatler gibi geldi.Neyse ki gözümü açtığımda odamda, minik meleğimde yanıbaşımdaydı.Eşime defalarca sağlıklı mı diye sormuşum.İlk gün narkozun etkisiyle konuştuğum ve yaptığım şeyleri çok net hatırlayamıyorum.Hastanede geçirdiğimiz 2 günlük sürede bir çok dostumuz bizi ziyarete geldiler.Saolsunlar bizi yalnız bırakmadılar.Ben hastane ortamı ve yatma psikolojisini pek sevmediğimden bir an önce eve dönmek istiyordum.Çok şükür 2 geceyi sorunsuz bir şekilde atlattıktan sonra cuma sabahı babaanne, anneanne, ve babanla evimize geldik.

Doğum Tarihin:22 Haziran 2011 Saat 16:15 Hayatımızın dönüm noktası

Hoşgeldin Defne evimize, hayatımıza, sağlıklı sıhhatli uzun ömürlü bir hayatın olsun.Annenle babanla çok mutlu günler geçir, hep gül kızım...

16 Haziran 2011 Perşembe

37+6

Daha önceki blog çalışmalarımı genelde devam ettiremediğim için, aslında yeni bir blog açmamak için uzun bir süre direndim.Hatta kendime bir defter aldım.Bu sefer deftere yazayım, ben blog işini beceremiyorum diye.Ama konu fıstığım olunca dayanamadım tabi :)Umarım devamını getirebilirim.

Kuzucuğum artık 37+6'yız bugün itibariyle.2 gün önceki kontrolümüzde doktorumuz keyfinin içerde gayet yerinde olduğunu, daha doğum kanalına inmediğini ve çok hareketli olduğunu söyledi.Nst sonucumuzda 0 sancı.Tabi ben bu kontrolde en azından birazcık da olsa sancı çıkar hani haftaya falan da doğururum ümidiyle gitmiştim.Hamileliğimin başında beri hiç 40 haftalara kalmam diye düşünmüştüm.Ama bu gidişle öyle olucağa benziyor.Olsun kuzucum sen sağlıklı ol da, ne zaman istersen o zaman gel.

Bu arada 3 haftadır izindeyim.Bankacılık sektöründe olunca daha fazla strese dayanamayarak 35 haftayı zar zor devirerek izne çıktım.Şu ana kadar gayet hareketli geçti günlerim.Temizlik, alışveriş, evi derleme toplama derken bu zamana kadar nasıl geçtiğini anlamadım.Ama artık bu hafta birazcık da olsa canım sıkılmaya başladı aslında.Bu arada bol bol yemek programlarını izlerken buluyorum kendimi nedense :)

Anneannen sana çok güzel bir yatak aldı minik meleğim.Gidip gelip bakıyorum :)
Hastane çantamı da dün itibariyle hazırladım sayılır.Benim eşyalarımda bir kaç eksik var ama senin minnak kıyafetlerin tamam.Hepsi yıkandı, ütülendi.Yarın da dayınla birlikte çukulatalarını almaya gideceğiz inşallah.

Bu aralar çok hareketlisin meleğim.Hatta bazen sert tekmelerinle beni uyutmuyorsun :)
Ama her hareketini hissettiğimde ben çok mutlu oluyorum.Baban da seni artık çok merak ediyor.Bazen hiç hareket etmezken, onun sesini duyunca tepki veriyorsun hemen.

Bir sonraki randevumuz haftaya salı.Bu arada doktorumuz çok şirin.Beni her gittiğimde o pozitif tavrı ve gülümsemesiyle rahatlatıyor.Bakalım haftaya neler olucak.Seni çok seviyoruz.Sağlıkla sıhhatle gel inşallah kızım...