38+4 Kontrolümüz ve Beklenen An

Artık 39'uncu haftaya girmemizle birlikte annen evde ne yapacağını şaşırmış bir şekilde doktor kontrolu için gün sayıyordu.Kontrolümüzün olduğu gün sabah 6 da banyoya giderken kasıklarıma inanılmaz bir ağrı saplandı ve ayakta durmakta zorlandım.Biraz zorla da olsa evin içinde yürümeye başladım.O sırada uyanan baban, suratımdaki endişeli bakışı görünce anneanneyi aramaya karar verdik.Anneciğim jet hızıyla geldi.Ama bu arada benim sancılarım geçince normal randevu saatinde doktora gitmeya karar verdik.Doğumun çok yakında olcağına o kadar emindim ki...
Ama girdiğim NST sonucum yine sıfır sancı çıktı.Üstelik kızım sen daha doğum kanalına girmemiştin bile.Girmeye de hiç niyetin yoktu.Hareketlerinde de azalma gördüğü için doktorumuzla en uygunun sezeryan olmasına karar verdik.Doktorumuz birden yarın yapalım deyince kendimi karmaşık duyguların içinde buluverdim kuzum.Hemen babanı aradım.İşten apar topar gelen babanla son günümüzü hazırlıklarımızı tamamlayarak geçirdik.Bir yandan nasıl bir bebek olacağın merakı, bir yandan sağlıklı bir şekilde dünyaya gelmen için duyduğum endişeyle gece doğru dürüst uyku uyuyamadım.Sabah hep birlikte hastaneye giderek yatış işlemlerimizi tamamladık.Babaannen, deden, halan, kuzenin ve en yakın çocukluk arkadaşım da bizi yalnız bırakmadı.Kızım doğduğun gün bir bereketliydi ki sorma.Bizim katta tam 4 adet ikiz bebek vardı.Yoğunluktan dolayı saat 1 de yapılması gereken ameliyatımı saat 3'e aldılar.Bu arada halan odamızı çok güzel süsledi.Gayet eğlenceli bir ortamda eğlenirken beklenen an geldi ve beni almaya geldiler.O ana kadar gayet rahat olan ben ameliyata giderken gözyaşlarıma engel olamadım.Amelıyata giderken geçtiğim yerler, ve ameliyatta bayılmadan önce geçirdiğim dakikalar bana saatler gibi geldi.Neyse ki gözümü açtığımda odamda, minik meleğimde yanıbaşımdaydı.Eşime defalarca sağlıklı mı diye sormuşum.İlk gün narkozun etkisiyle konuştuğum ve yaptığım şeyleri çok net hatırlayamıyorum.Hastanede geçirdiğimiz 2 günlük sürede bir çok dostumuz bizi ziyarete geldiler.Saolsunlar bizi yalnız bırakmadılar.Ben hastane ortamı ve yatma psikolojisini pek sevmediğimden bir an önce eve dönmek istiyordum.Çok şükür 2 geceyi sorunsuz bir şekilde atlattıktan sonra cuma sabahı babaanne, anneanne, ve babanla evimize geldik.

Doğum Tarihin:22 Haziran 2011 Saat 16:15 Hayatımızın dönüm noktası

Hoşgeldin Defne evimize, hayatımıza, sağlıklı sıhhatli uzun ömürlü bir hayatın olsun.Annenle babanla çok mutlu günler geçir, hep gül kızım...

37+6

Daha önceki blog çalışmalarımı genelde devam ettiremediğim için, aslında yeni bir blog açmamak için uzun bir süre direndim.Hatta kendime bir defter aldım.Bu sefer deftere yazayım, ben blog işini beceremiyorum diye.Ama konu fıstığım olunca dayanamadım tabi :)Umarım devamını getirebilirim.

Kuzucuğum artık 37+6'yız bugün itibariyle.2 gün önceki kontrolümüzde doktorumuz keyfinin içerde gayet yerinde olduğunu, daha doğum kanalına inmediğini ve çok hareketli olduğunu söyledi.Nst sonucumuzda 0 sancı.Tabi ben bu kontrolde en azından birazcık da olsa sancı çıkar hani haftaya falan da doğururum ümidiyle gitmiştim.Hamileliğimin başında beri hiç 40 haftalara kalmam diye düşünmüştüm.Ama bu gidişle öyle olucağa benziyor.Olsun kuzucum sen sağlıklı ol da, ne zaman istersen o zaman gel.

Bu arada 3 haftadır izindeyim.Bankacılık sektöründe olunca daha fazla strese dayanamayarak 35 haftayı zar zor devirerek izne çıktım.Şu ana kadar gayet hareketli geçti günlerim.Temizlik, alışveriş, evi derleme toplama derken bu zamana kadar nasıl geçtiğini anlamadım.Ama artık bu hafta birazcık da olsa canım sıkılmaya başladı aslında.Bu arada bol bol yemek programlarını izlerken buluyorum kendimi nedense :)

Anneannen sana çok güzel bir yatak aldı minik meleğim.Gidip gelip bakıyorum :)
Hastane çantamı da dün itibariyle hazırladım sayılır.Benim eşyalarımda bir kaç eksik var ama senin minnak kıyafetlerin tamam.Hepsi yıkandı, ütülendi.Yarın da dayınla birlikte çukulatalarını almaya gideceğiz inşallah.

Bu aralar çok hareketlisin meleğim.Hatta bazen sert tekmelerinle beni uyutmuyorsun :)
Ama her hareketini hissettiğimde ben çok mutlu oluyorum.Baban da seni artık çok merak ediyor.Bazen hiç hareket etmezken, onun sesini duyunca tepki veriyorsun hemen.

Bir sonraki randevumuz haftaya salı.Bu arada doktorumuz çok şirin.Beni her gittiğimde o pozitif tavrı ve gülümsemesiyle rahatlatıyor.Bakalım haftaya neler olucak.Seni çok seviyoruz.Sağlıkla sıhhatle gel inşallah kızım...