Defnem'le evimizde ve hastane kontrollerimiz

Canım kızım artık evindesin.Bugün tam 9 günlük oldun.Sen de evine yeni yeni alışmaya başladın ve artık yavaş yavaş bir düzen oturtmaya başladık.Göbeğin 27 Haziran pazartesi günü düştü canım kızım.Nasıl mutlu oldum anlatamam.Dikiş ağrılarımın azalmasıyla ben de yavaş yavaş altını açmaya başladım.Aslında her şeyinle ben ilgilenmek istiyorum ama o zaman çok yorucu oluyor.Zaten anneannen de izin vermiyor.Yorulurum, sütüm azalır diye.İlk banyonu da 25 Haziran cumartesi günü yaptık.Sudan çok hoşlanmamakla birlikte çok da ağlamadın.Bakalım ilerde suyu sevecek misin?

26 haziran pazar günü seni acile götürdük.Rengin bize biraz sarı geldi.Kan aldılar hastanede elinden.Ama ben dayanamayıp ağlamaya başlayınca hemşire beni dışarı çıkardı.O kadar küçük, savunmasız ve masumsun ki bitanem, en küçük ağlamanda benim içim parçalanıyor.

28 Haziran Salı günü doktorun Hülya hanımla olan ilk randevumuzda kilon 3400 çıktı.Doğum kilon 3540, hastaneden çıkış kilon da 3280'di.Doktor kilo alımını beğendi ama sarılık değerin hiç düşmemişti.Aynı gün Asena doktorumuzu da ziyaret ettik.Çok sevindi seni görünce.

Sarılık değeri kontrolu için bugün tekrar hastaneydik.Doğum kilon olan 3540 ulaşmışsın bitanem.Doktorun güzel kilo almış dedi.Boyun da 1 cm uzayarak 52 cm olmuş canım kızım.Rengini de iyi gördüğü için tekrar kan almaya ihtiyaç görmedi.Artık bir sonraki randevumuz tam 1 ayın dolunca 22 temmuzda.O gün aşı olacaksın ve kalça röntgenin çekilecek.10 gün sonra da topuk kanı testin çıkacak.Allahım inşallah hepsini sorunsuz bi şekilde hallederiz canım kızım.Seni çok seviyorum bitanem.