Uzun Bir Aradan Sonra Güzel Bir Merhaba

Canim kizim, nerden başlasam nasil anlatsam ki bilemiyorum. Gerçekten uzun bir ara verdim yazmak için. Ama gerçekten haklı sebeplerim vardı. İşe başlayali 5 ay oldu. Bu süre içerisinde sana anneannen baktı. O kadar şansliyiz ki bu konuda. İyi ki anneannen var. O olmasa ne yapardik bilmiyorum. Bu 5 ay içerisinde o kadar çok şey yaşadık ki. Dişlerin çıktı. Biraz geç de olsa. Şu an 7 dişin var ve diğerleri de yolda. İlk emekleyişin, yürüyüşün ilk kelimelerin,taklitlerin. Hepsi bizim için ayri bir mutluluktu. Şimdi her yazimizda olduğu gibi kısa kısa son zamanlarda neler yaptiğinda bahsediyim.

Çok güzel aslan taklidi yapiyorsun. Ayrica bunun yanin da maymun baykuş yilan ve hatta aglama ve gülme taklidi yapiyorsun.
Kedileri pisi pisi diye çağiriyorsun.
Köpekleri görünce hav hav diyorsun.
Parkta koşturuyorsun, kaydiraklara tirmaniyorsun.
Mesela başka bir şeyle ilgileniyorsak ve sana bakilmasini istiyorsan yüzümüzü sana doğru çeviriyorsun elinle. Bu benim çok hoşuma gidiyor.
Kitaplarla çok ilgilisin. Sana bol bol kitap alıyoruz.
Gel anneye saril diyince koşa koşa gelip sariliyorsun. Ben mest oluyorum.
Öp deyince öpüyorsun.
Bebeğine mama yediriyorsun, uyutuyorsun.
Ziplamaya çalişiyorsun.
İşaret etmeye başladin.

Şimdilik aklima gelenler bunlar. Artik daha sık yazmaya çalişacağim. Seni çok ama çok seviyorum.